Menopauza

dr Adam Nimościcki,

ginekolog

Kobiety w okresie przekwitania często oskarżą się na wahania nastroju, uderzenia gorąca, problemy z koncentracją i ze snem. Te dolegliwości oznaczają zazwyczaj jedno: nadchodzi menopauza.

W życiu każdej kobiety przychodzi taki okres, kiedy w organizmie stopniowo zaczyna obniżać się poziom hormonów płciowych (estrogenów i progesteronu). Okres ten, przez specjalistów określany jako klimakterium, obejmuje sześć lat przed ostatnią miesiączką i sześć lat po niej. Polki zaczynają przechodzić go w wieku 49 - 50 lat. W tym czasie w organizmie zachodzą liczne zmiany.

Skutkiem niedoboru hormonów są często:

• wahania nastroju,
• uderzenia gorąca,
• problemy ze snem,
• problemy z koncentracją.

Brak estrogenu bywa też przyczyną chorób serca, kłopotów z krążeniem oraz z układem moczowym. Dolegliwości okresu klimakterium oraz związane z nimi objawy często powodują u przekwitających kobiet huśtawkę nastrojów i skłonność do niekontrolowanych wybuchów płaczu.

Do niedawna uważano, że nie można nic na to poradzić. Sądzono, że każda kobieta musi po prostu przez to przejść. Dziś jednak wiadomo już, że istnieją sposoby łagodzenia efektów niedoboru hormonów. Najskuteczniejszą metodą jest zastępcza terapia hormonalna, która polega na wyrównaniu poziomu hormonów w organizmie. Pozwala ona znacznie zmniejszyć przykre dolegliwości okresu przekwitania. Mimo to wiele kobiet obawia się przyjmowania leków hormonalnych. Powodem tego jest strach przed ewentualnymi skutkami ubocznymi takimi, jak: ryzyko zachorowania na nowotwory, nadciśnienie tętnicze, bóle głowy czy nadmierne tycie. Specjaliści jednak uspokajają, że podczas stosowania nowoczesnych leków (obecnie są one oparte na naturalnych hormonach) powikłania występują bardzo rzadko.

Leki hormonalne podawane są w niewielkich dawkach, co minimalizuje ryzyko zachorowania na nowotwory. Równie ważny jest fakt, iż terapię hormonalną dobiera się indywidualnie do potrzeb każdej kobiety po wcześniejszym przeprowadzeniu badań ginekologicznych czy endokrynologicznych. Specjalista m.in. oznacza poziom hormonów, wykonuje mammografię, USG narządów rodnych oraz badania krwi. Na tej podstawie dobierane są odpowiednie preparaty. W zależności od wyniku badań lekarz może zaproponować doustne przyjmowanie tabletek hormonalnych, globulki dopochwowe, zastrzyki lub plastry. Stosowanie tych leków nie tylko łagodzi dolegliwości towarzyszące klimakterium, ale również chroni naczynia krwionośne i kości.

Poza tym, jak dowodzą badania, przyjmowanie hormonów pozwala kobietom dłużej zachować młodość. Istnieje jednak pewna grupa kobiet, u których nie należy stosować hormonalnej terapii zastępczej - tzw. grupa podwyższonego ryzyka. Specjaliści zaliczają do niej kobiety, które chorowały na nowotwory, przeszły zawał serca lub mają kłopoty z nadciśnieniem tętniczym. Tej metody nie poleca się również paniom, które cierpią na jaskrę, choroby wątroby czy żylaki. Pomóc im mogą natomiast fitohormony, czyli substancje zawarte w roślinach. Posiadają one właściwości podobne do estrogenów, choć oddziałują zdecydowanie słabiej. Najwięcej fito estrogenów znajduje się w roślinie o nazwie pluskwica europejska, ale występują też w soi, jabłkach i gruszkach. W aptece można kupić gotowe preparaty mające w składzie fitoestrogeny (np. Soyfem z wyciągiem z soi, Menofem z wyciągiem z pluskwicy czy NeoDeprim Meno z ekstraktem z korzeni maki i wyciągiem z soi i koniczyny łąkowej). Mimo że środki te dostępne są bez recepty, nie należy ich przyjmować bez wcześniejszych konsultacji z lekarzem.

Przeczytaj również:

• Menopauza, czyli kobieta dojrzała - ginekolog położnik opisuje objawy przekwitania oraz podpowiada jak sobie z nimi poradzić.
• Menopauza, a terapia hormonalna - lekarz ginekolog opisuje terpaię hormonalna stosowaną w okresie klimakterium.

Forum - komentarze i opinie:

Skomentuj: