Jesteś tutaj: Strona główna / Dla zdrowia /
Odporność wrogiem płodności
Niepłodność coraz częściej nazywana jest przez lekarzy problemem społecznym lub chorobą cywilizacyjną. Szacuje się, że na tę przypadłość cierpi co dziesiąta para w Polsce.
Przyczyn niepłodności może być wiele i dotyczą one w równym stopniu mężczyzn, jak i kobiet. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niepłodność rozpoznaje się, gdy nie dochodzi do poczęcia dziecka w ciągu 12 miesięcy regularnego współżycia, bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych.
Przyczyny problemów
Na niepłodność mogą wpływać:
- zaburzenia hormonalne,
- choroby narządów rozrodczych,
- czynniki środowiskowe (np. przyjmowane leki).
Często nieskuteczne leczenie tej przypadłości, kończy się decyzją o zapłodnieniu in vitro. Przed jej podjęciem warto jednak poznać wszystkie możliwości diagnostyczne. Może zdarzyć się tak, że problem tkwi w zaburzonym funkcjonowaniu układu odpornościowego (immunologicznego).
Niepłodność o podłożu immunologicznym
W przypadku niepłodności o podłożu immunologicznym organizm produkuje przeciwciała przeciwko komórkom biorącym udział w zapłodnieniu i uszkadza je. Taka reakcja organizmu wpływa na zaburzenia płodności. To schorzenie nie ma dodatkowych objawów. Jedynym symptomem są trudności z poczęciem dziecka. W diagnostyce największe znaczenie ma przeprowadzenie badań na obecność specyficznych przeciwciał wytworzonych przez organizm. Mogą to być przeciwciała przeciwko plemnikom, które występują u około 20% bezpłodnych par i są najlepiej poznanym czynnikiem immunologicznymi hamującym zapłodnienie. Może je wytwarzać organizm zarówno kobiet, jak i mężczyzn. U kobiet mogą być obecne w śluzie szyjki macicy, tworząc barierę blokującą dotarcie plemników do komórki jajowej.
Inne ważne przyczyny
Kobiecy organizm może również wytwarzać przeciwciała przeciwko różnym elementom jajnika, np. komórkom osłonki pęcherzyka jajnikowego (Anty- Theca folliculi) lub otoczce przejrzystej komórki jajowej (Anty- zona pellucida). Organizm męski natomiast może produkować przeciwciała przeciwko komórkom znajdującym się w jądrach (Anty- Leydig cells). Badanie na obecność specyficznych przeciwciał nie jest inwazyjne, polega jedynie na pobraniu próbki krwi lub nasienia.
Poronienia nawykowe
Co szósta ciąża kończy się poronieniem. Czasem dochodzi do niego tak wcześnie, że kobieta traktuje pojawiające się krwawienie za spóźnioną miesiączkę. A trudności z zajściem w ciążę przypisuje niepłodności. Jeśli kobieta roniła przynajmniej trzy razy z rzędu, mówi się już tzw. poronieniach nawykowych.
Mogą być one spowodowane czynnikami:
- środowiskowymi,
- hormonalnymi,
- chorobą nazywaną zespołem antyfosfolipidowym (Anti- Phospholid Syndrom- APS).
Podejrzenie poronienia
Podobnie jak w wyżej opisanej niepłodności, APS jest chorobą immunologiczną wywołaną nieprawidłową reakcją układu odpornościowego. W wyniku czego tworzą się zakrzepy w naczyniach krwionośnych, krew nie dopływa do płodu w wystarczającym stopniu, czego skutkiem jest poronienie. Zgodnie z polskimi i światowymi rekomendacjami przy podejrzeniu APS należy wykonać badania laboratoryjne na obecność antykoagulanta toczniowego oraz przeciwciał charakterystycznych dla tej choroby, czyli Anty β2- glikoproteina 1 (klasa IgG i IgM) oraz Anty- Kardiolopina (klasa IgG i IgM).